Bedankt lieve vriend.

Het moest er weer eens van komen, een nieuwe blog schrijven. Ik vinkte alle smoezen af en kwam tot de conclusie dat ik maar gewoon weer eens moest gaan beginnen. Niet moeilijk. Computer starten, link aanklikken, vingers op het toetsenbord en de woorden op het scherm laten verschijnen. Zo moeilijk is dat niet. Behalve….

Tja, behalve als het niet meer werkt. Vele wegen bewandelden we, maar met geen mogelijkheid dat we nog bij de gegevens kwamen. Na enig speurwerk op het net bleek, bij gratis WP, dat je domeinnaam kan verlopen als je er meer dan een jaar geen gebruik van maakt. En dat kan wel kloppen, want de laatste blog is alweer 1,5 jaar geleden. Op zoek naar andere mogelijkheden bleek een betaald account één van de (ongeveer 100 of meer?) mogelijkheden te zijn. Nu kende ik dat programma als mijn broekzak dus geen probleem. Even een nieuwe layout verzinnen, foto’s erbij, tekst erbij en het bloggen kon beginnen.

Inderdaad ziet alles er nog net zo uit als voorheen, alleen de mogelijkheden zijn zo groot dat een bos kan verdwalen in zijn/haar eigen bomen. Net nu ik een kerstverhaal wilde gaan schrijven. Want de kerst naderde. Ik verstuurde het verhaal dan maar via mijn eigen email en andere communicatie mogelijkheden.

Ik kreeg een email terug van een vriend: Dit verhaal is toch wel blogwaardig Míp!! Ja, dat vond ik ook. Maar hoe dan? Ik pakte de telefoon en belde de vriend om uitleg te geven waarom dat niet kon. Bij toeval, ja echt bij puur puur toeval, kreeg ik het antwoord waar mijn hart van over sloeg. “Ik ben heel bekend met WP en wil je best een handje helpen als jij dat wilt”. En of ik dat wilde. Nu wist ik wel dat de vriend vroeger websites bouwde maar niet dat hij dat ook met WP deed. Hij ging gelijk aan de slag om het een dag later mijn nieuwe blog werkend te hebben. Maar helaas, toch ging het niet zo voortvarend als gedacht, doordat ook hij tegen allerlei dingen, die vooral niet wilde werken, aanliep. Ook gelukkig voor mij, omdat ik mezelf steeds iets minder dom begon te voelen en dat het toch allemaal ingewikkelder was dan gedacht.

Maar gisteren, tegen het einde van de middag, kwam daar het verlossende telefoontje. De boel draait. Maak je maar klaar voor je nieuwe blog. En zie hier, een nieuwe blog is geboren. Maar ook staan er nog een reeks oude verhalen in van de oude blog “Het land dat lokt, Hongarije”. Wat een werk heeft hij verzet.

Dank je wel lieve vriend. Geld wil hij er niet voor hebben, dus zal ik hem gaan betalen in natura. Dat wordt dan een hele grote tafel vol lekkernijen. Ja, ook eten is natura.

Míp

NB: Door stom toeval bleek ook dat de oude blog toch nog werkt, alleen vraagt dat weer wat vaardigheden om er ook daadwerkelijk in te werken. Wordt vervolgd.